Droga Krzyżowa ulicami miasta

Tradycyjnie już w piątek przed Niedzielą Palmową, w tym roku – 7 kwietnia, ulicami toruńskiej Starówki przeszła Droga Krzyżowa. Przewodniczyli jej toruńscy biskupi, a uczestniczyli duchowni różnych wyznań, siostry zakonne i rzesze mieszkańców naszego miasta. Nabożeństwo rozpoczęło się o godz. 17.00 w kościele garnizonowym. Następnie ulicami: Szumana, św. Katarzyny, Rynkiem Nowomiejskim, Królowej Jadwigi, Szeroką i Żeglarską wierni przeszli do naszej katedry. Nabożeństwo zakończyła Msza św. pod przewodnictwem Ks. Prałata Marka Rumińskiego.

 

„Pragniemy, aby Duch Święty umocnił nas…”

We sobotę, 8 kwietnia, podczas Mszy św. o godz. 16.00, 15 naszych młodych Parafian (i wielu nieco starszych kandydatów przybyłych z diecezji i nie tylko) otrzymało dary Ducha Św. w Sakramencie Bierzmowania. Sakramentu dojrzałości udzielił im Ksiądz Biskup Józef Szamocki. Po kilkumiesięcznym przygotowaniu doszli oni do końca pewnego etapu w swoim życiu, ale i do początku następnego – swojego dojrzałego życia chrześcijańskiego. Na początku rodzice, podkreślając ogromne trudności w wychowaniu dzisiejszej młodzieży, poprosili Księdza Biskupa, o umocnienie ich pociech Bożym błogosławieństwem i darami Ducha. Liturgia została przygotowana przez samą młodzież.

Pod koniec liturgii młodzież podziękowała za posługę Biskupa Józefa, dzięki której otrzymali tak cenne dary. Na prośbę młodych Ksiądz Biskup poświecił im pamiątkowe krzyże.

 

Rekolekcje wielkopostne

Od Niedzieli Palmowej do Wielkiej Środy trwały w parafii katedralnej rekolekcje wielkopostne. Poprowadził je michalita, Ks. dr hab. Czesław Kustra, prof. UMK. Temat rekolekcji nawiązywał do hasła bieżącego roku duszpasterskiego. Był to dla wspólnoty parafialnej czas zasłuchania w Boże Słowo, oczyszczenia serc w sakramencie pokuty i intensywniejszej modlitwy. 

 

Msza Krzyżma

W wielkoczwartkowe przedpołudnie w toruńskiej Katedrze została odprawiona Msza Krzyżma. Zebrało się na niej ponad 200 kapłanów całej diecezji pod przewodnictwem Księdza Biskupa Andrzeja Suskiego. Podczas uroczystej liturgii kapłani odnowili swoje przyrzeczenia kapłańskie, a Ksiądz Biskup poświęcił oleje święte, które potem trafiają do wszystkich parafii diecezji i służą do udzielania sakramentów świętych.

 

Zgromadziła nas tu miłość Chrystusa

Wieczorem w tłumnie wypełnionym wiernymi naszym katedralnym Wieczerniku uczestniczyliśmy w Mszy Wieczerzy Pańskiej. Koncelebrowali ją duszpasterze katedry, kanonicy kapituły i moderatorzy Wyższego Seminarium Duchownego pod przewodnictwem Księdza Biskupa Józefa. Uroczysta liturgia była naszym wspólnym dziękczynieniem za dar Eucharystii i Kapłaństwa.

Tradycyjnym zakończeniem wielkoczwartkowej Mszy św. było przeniesienie Najświętszego Sakramentu do Ciemnicy symbolizującej modlitwę Jezusa w Ogrodzie Oliwnym oraz pojmanie i uwięzienie. Wieczorna adoracja była odpowiedzią na Chrystusowe zaproszenie „Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie”.

 

Misterium Chrystusa Ukrzyżowanego

Po zakończeniu celebracji wielkoczwartkowych aż do rozpoczęcia liturgii Wielkiego Piątku trwała adoracja przy Ciemnicy. Tego dnia nie sprawuje się Eucharystii, a wielu wiernych korzysta jeszcze z Sakramentu Pokuty i Pojednania. Późnym popołudniem rozpoczęły się najważniejsze obrzędy tego dnia – Liturgia Męki Pańskiej.

Wszystko zaczęło się nietypowo. Klerycy i zebrani kapłani pod przewodnictwem Księdza Biskupa Andrzeja weszli w ciszy do ołtarza. Ich wejścia nie poprzedził ani dzwonek ani śpiew żadnej pieśni. Przed ołtarzem kapłan upadł na twarz, a wszyscy obecni w Kościele uklękli. Wobec zbawczej śmierci Jezusa wszelkie słowa są nieodpowiednie. W tej chwili cisza mówiła znacznie więcej.

Zbawcze wydarzenia przypominała Ewangelia będąca opisem Męki Pańskiej, która została wyśpiewana przez kleryków i Księdza Diakona Mateusza. Na zakończenie Liturgii Słowa odbyła się wyjątkowo uroczysta modlitwa powszechna. W dziesięciu wezwaniach prosiliśmy Boga, aby miał w opiece cały świat.

Następnie rozpoczęła się adoracja Krzyża. Od dwóch tygodni wszystkie krzyże w kościołach były zasłonięte. W Wielki Piątek ukazały się one ponownie wiernym. Po uroczystym wniesieniu Ksiądz Biskup odsłonił krzyż, śpiewając: „Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”. Przyszedł czas, aby uczcić znak naszego zbawienia w indywidualnej adoracji.

Po adoracji Krzyża nastąpiła Komunia święta – bez przeistoczenia kapłani rozdali wiernym Ciało Chrystusa, konsekrowane poprzedniego dnia. Nakarmiliśmy się pokarmem, który daje życie wieczne…

Wielkopiątkową liturgię zakończyło przeniesienie Najświętszego Sakramentu do kaplicy, zwanej Bożym Grobem. Monstrancja jest przykryta białym welonem na pamiątkę całunu, którym spowito doczesne szczątki Jezusa. Tego wieczora i przez cały następny dzień trwała adoracja.

 

Wielka Sobota i Wigilia Paschalna

Przez całą Wielką Sobotę wierni dość tłumnie nawiedzali naszą katedrę. A to z racji: trwającej przez cały dzień adoracji Chrystusa Eucharystycznego w Grobie, oczyszczenia swojego serca w spowiedzi świętej oraz poświęcenia pokarmów na wielkanocny stół.

Pokarmy świąteczne poświęcił także w samo południe na Rynku Staromiejski Ksiądz Biskup Andrzej.

To, co w tym dniu najważniejsze, rozpoczęło się jednak wieczorem. Liturgii Wigilii Paschalnej przewodniczył Ksiądz Biskup Andrzej.

Liturgia rozpoczęła się przed kościołem. Tam nastąpiło poświęcenie ognia, a potem prowadzący nakreślił na paschale znak krzyża, litery Alfa i Omega oraz na polach między ramionami krzyża cyfry bieżącego roku, umieszczając też pięć symbolicznych gwoździ w formie krzyża. Bo „Chrystus wczoraj i dziś, Początek i Koniec, Alfa i Omega. Do niego należy czas i wieczność. Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków”.

Z zapalonym paschałem procesja weszła do nieoświetlonego kościoła. Ci, którzy doświadczyli w swoim życiu lęku przed ciemnością, wiedzą, czym dla człowieka jest światło. Rozprasza nie tylko ciemności, ale także obawy. Chrystus jest tym, który swoim zmartwychwstaniem rozprasza ciemności grzechu i śmierci, który na powrót wlewa w serca radość życia. Bo przecież nie musimy się już bać największego wroga, śmierci, skoro On ją pokonał. „Światło Chrystusa” – śpiewał biskup, a wierni zapalali od Paschału świece. W kościele robiło się coraz jaśniej. A gdy po dojściu do ołtarza Ksiądz Biskup trzeci raz pokazał światło Chrystusa, zapalone zostały wszystkie światła. Symbolikę światła wyjaśniło śpiewane orędzie wielkanocne. „Weselcie się już zastępy aniołów w niebie (…) Raduj się Ziemio opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla Wieków poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywał (…) Tej nocy Chrystus, skruszywszy więzy śmierci jako zwycięzca wyszedł z otchłani (…) O, jak niepojęta jest Twoja miłość: aby wykupić niewolnika, wydałeś Swego Syna (…)”.

Liturgia Słowa pokazała historię Zbawienia: od początku świata, poprzez wyprowadzenie narodu wybranego z Egiptu, aż do czasu, gdy Jednorodzony Boży Syn stał się Barankiem, by zbawić grzechy świata, a zabity za grzechy świata trzeciego dnia powstał z martwych. Święty Paweł pokazał, że udział w owocach śmierci i zmartwychwstania Jezusa jest możliwy dzięki sakramentowi chrztu, który zanurza w Jego śmierć i pozwala razem z Nim zmartwychwstać do Nowego Życia. Do tych treści nawiązała kolejna część celebracji – Liturgia Chrzcielna.

Dawniej w tej właśnie chwili przyjmowała chrzest. Dziś, po litanii do Wszystkich Świętych i błogosławieństwie wody, odnowione zostały przyrzeczenia chrzcielne. Z zapalonymi świecami w ręku wyrzekliśmy się grzechu, wszystkiego, co prowadzi do zła, i szatana, głównego sprawcy grzechu, a następnie wyznaliśmy wiarę w Ojca, Syna i Ducha Świętego, Kościół, obcowanie świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne.

Jako święci i umiłowani przez Boga przystąpiliśmy do Liturgii Eucharystycznej. Ten, który z miłości do człowieka ofiarował się w zbawczej ofierze, który powstał z martwych i dał udział w swojej łasce przez chrzest, karmi swoim Ciałem i Krwią. Jego Ciało i Krew są pokarmem na życie wieczne.

 

Rezurekcja

Wczesnych rankiem w dzień Zmartwychwstania odbyła się procesja rezurekcyjna. Ogłosiliśmy całemu miastu radosną wieść: możecie już otrzeć łzy, śmierć została pokonana! Przy uroczystym śpiewie i biciu dzwonu Tuba Dei przeszliśmy dookoła kościoła z Najświętszym Sakramentem. Procesji i Mszy świętej po niej następującej przewodniczył Ksiądz Biskup Andrzej.

 

Pożegnanie siostry Edwardy

W niedzielę, 23 kwietnia, po 25 latach posługi w katedralnej zakrystii zakończyła swoją pracę s. Edwarda, elżbietanka. Podczas Mszy św. o godz. 7.30 w imieniu Parafian podziękowania złożyli przedstawiciele Rady Parafialnej i Ks. Proboszcz.

 

Do grona dzieci Bożych zostali włączeni:

2 kwietnia: Ksavier Wróblewski, Antonina Orłowska i Nataniel Artur Rymarkiewicz,

15 kwietnia (u OO. Jezuitów): Henryk Stanisław Pedrycz,

16 kwietnia: Amelia Jagoda Oliwkiewicz,

21 kwietnia: Lidia Macierzyńska,

23 kwietnia (u OO. Jezuitów): Aleksander Staniszewski,

30 kwietnia: Emilia Lubomska i Apolonia Lubomska.

 

Sakramentalny związek małżeński zawarli:

16 kwietnia: Julita Natalia Witek i Kamil Józef Oliwkiewicz,

22 kwietnia: Anna Magdalena Sitek i Bartłomiej Jarosław Król. 

 

Zmarli w kwietniu:

śp. Sabina Borkowska, zmarła 8 kwietnia w wieku 85 lat,

śp. Halina Pomianowska, zmarła 10 kwietnia w wieku 86 lat,

śp. Jerzy Piechocki, zmarł 27 kwietnia w wieku 51 lat.