Co wydarzyło się w Katedrze w marcu

Początek Wielkiego Postu

Środą Popielcową i symbolicznym posypaniem głów popiołem rozpoczęliśmy kolejny w swoim życiu czas Wielkiego Postu. Wezwanie do nawrócenia i pogłębienia swojej wiary w Ewangelię towarzyszyło nam przez kolejnych czterdzieści dni. Mszy św. o godz. 18.00 przewodniczył i homilię wygłosił Ks. Biskup Andrzej Suski. Koncelebrowali ją Ks. Biskup Józef Szamocki, duszpasterze Katedry, kanonicy Kapituły Katedralnej i profesorowie WSD.

Nie byłoby Wielkiego Postu bez nabożeństw pasyjnych. W każdy piątek razem z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi przemierzamy Drogę Krzyżową, a w niedziele rozważamy Mękę Pańską podczas nabożeństwa Gorzkich Żali z kazaniami pasyjnymi głoszonymi w tym roku przez Ks. Diakona Mateusza.

Jubilate Deo

25 marca 1992 roku bullą Totus Tuus Poloniae Populus św. Jan Paweł II dokonał reorganizacji administracyjnej struktury Kościoła w Polsce. Wśród trzynastu nowych diecezji została powołana do istnienia także nasza. W tym roku zatem Diecezja Toruńska świętuje pierwszy, srebrny jubileusz swojego istnienia, a Ksiądz Biskup Andrzej Suski 25-lecie posługi jako ordynariusza toruńskiego.

Obchody jubileuszowe rozpoczęły się w niedzielę, 19 marca, otwarciem wystawy Ad maiorem Dei gloriam w Muzeum Diecezjalnym. Natomiast w czwartek, 23 marca, w Centrum Dialogu Społecznego przy Wyższym Seminarium Duchownym odbyła się konferencja naukowa zatytułowana Pierwszy Jubileusz Diecezji Toruńskiej. Spojrzenie w przeszłość i w przyszłość połączona z promocją książki będącej próbą ukazania części z bogatej w wydarzenia historii naszej diecezji.

Główne obchody miały miejsce w sobotę, 25 marca. Punktem centralnym była dziękczynna Eucharystia w toruńskiej katedrze pod przewodnictwem Nuncjusza Apostolskiego w Polsce, Księdza Arcybiskupa Salvatore Pennnacchio. Zebrało się na niej sześciu biskupów, blisko dwustu kapłanów i rzesza wiernych świeckich. Po uroczystym ingresie na rozpoczęcie liturgii Ksiądz Biskup Józef Szamocki odczytał okolicznościowy list od Kardynała Pietro Parolina, w którym przekazał pozdrowienia i błogosławieństwo Ojca Świętego Franciszka dla Biskupa Andrzeja Suskiego i wiernych zebranych na świętowaniu Jubileuszu.

Ksiądz Biskup Andrzej powitał zebranych, szczególnie serdecznie Nuncjusza Apostolskiego, i wprowadził w klimat przeżywanej uroczystości zapraszając do wspólnego chwalenia Pana za otrzymane przez naszą diecezję łaski w pierwszym 25-leciu jej istnienia. Ksiądz Arcybiskup Pennacchio nazwał obchody naszym spólnym Magnificat, jakie wyśpiewujemy Bogu za wielkie rzeczy, jakie Bóg uczynił diecezji toruńskiej przez te 25 lat.

Homilię wygłosił Ksiądz Biskup Andrzej. Nawiązując do przeżywanej uroczystości Zwiastowania Pańskiego mówił o nadziei, jaka ukryta była w sercach wielu ludzi Starego Testamentu, którzy oczekiwali na przyjście Emmanuela. To właśnie tajemnica Wcielenia Syna Bożego stała się i ciągle pozostaje okazją do wielkiej radości, która rodzi się z doświadczanego dobra. Tej radości Maryi nie burzy nawet perspektywa cierpienia Jej Syna. Od momentu Wcielenia czas stał się dla nas czasem zbawienia. Od tamtej chwili jako chrześcijanie mamy „dobre czasy”, w których nie jesteśmy samotni, bo jest z nami Jezus obiecujący pozostać z nami aż do skończenia świata.

Biskup Andrzej mówił o świętowaniu czasu, które wyraża się właśnie przez obchodzenie jubileuszy. Przypomniał, że Janem Pawłem II przy reformie administracyjnej Kościoła w Polsce kierowała chęć dopasowania do wymagań i warunków czasów, w jakich żyjemy i żyć będą kolejne pokolenia. Ksiądz Biskup pytał czy sprostaliśmy oczekiwaniom, jakie postawił nowym diecezjom i całemu polskiemu Kościołowi św. Jan Paweł II.

Pod koniec liturgii głos zabrał Ksiądz Biskup Józef Szamocki. Wyraził radość z przeżywanej uroczystości. Mówił, że historia tej diecezji rozpoczęła się od fiat Księdza Biskupa Andrzeja. W ciepłych słowach wyraził wdzięczność wobec naszego Biskupa i Ojca. Mocno akcentował poświęcenie, dobroć, mądrość, otwartość Biskupa Andrzeja i pokój, który spotkania z Księdzem Biskupem wlewały i nadal wlewają w serca wiernych. Dzięki posłudze pasterskiej ludzie naszej diecezji stali się bliżsi sobie i przybliżyli się do Boga.

Słowa wdzięczności wobec Księdza Biskupa Andrzeja i życzenia dla Pasterzy i całej Diecezji złożyli też przedstawiciele władz: wojewoda kujawsko-pomorski Mikołaj Bogdanowicz, marszałek województwa kujawsko-pomorskiego Piotr Całbecki, marszałek województwa warmińsko-mazurskiego Gustaw Brzezin oraz prezydent Torunia Michał Zaleski.

Ksiądz Biskup Ordynariusz podziękował wszystkim zebranym podziękował za obecność i modlitwę. Błogosławieństwo na zakończenie Mszy św. udzielone przez Arcybiskupa Nuncjusza było – jak sam powiedział – błogosławieństwem płynącym od samego Papieża Franciszka.

Ostatnim punktem uroczystości było odsłonięcie i poświęcenie tablicy upamiętniającej jubileusz, będącej wyrazem wdzięczności za 25 lat istnienia Diecezji Toruńskiej i za Jej pierwszego Biskupa.

Po południu w naszej Katedrze odbył się koncert jubileuszowy. Zebrani wierni razem z duchowieństwem, Księżmi Biskupami oraz Arcybiskupem Nuncjuszem wysłuchali „Messa di Gloria” w wykonaniu Toruńskiej Orkiestry Symfonicznej, chóru Astrolabium, Scholi Cantorum Thoruniensis oraz solistów: ks. Piotra Mizery i Leszka Skrli. Przed rozpoczęciem koncertu Ksiądz Biskup Andrzej Suski został odznaczony „za zasługi dla województwa warmińsko-mazurskiego” przez marszałka tegoż województwa. Następnie Biskup Ordynariusz wręczył medale „Zasłużony dla Diecezji Toruńskiej” pani Justynie Morzy, kanclerzowi UMK, panu Piotrowi Całbeckiemu, marszałkowi województwa kujawsko-pomorskiego, panu Ryszardowi Boberowi, przewodniczącemu sejmiku naszego województwa oraz Prezydentowi Miasta Torunia, panu Michałowi Zalewskiemu.

Jubileusz Diecezji Toruńskiej to także jubileusz naszej Bazyliki, która od 25 marca 1992 roku pełni zaszczytne miano Kościoła Katedralnego.

W liście pasterskim na 25-lecie Ksiądz Biskup Andrzej napisał: „Niech dobry Bóg, który obdarował nas licznymi łaskami w pierwszym ćwierćwieczu życia diecezjalnego, błogosławi nam na dalsze lata we wspólnocie Kościoła”. O to chcemy wspólnie się modlić!